ТЕКСТ

Низ двори се шета мома Катерина,
бело пременена како гълъбица.
Ох аман, аман, како гълъбица.(х2)

Ситно, кротко оди, како йеребица.(х2)
Ох аман, аман, како йеребица.(х2)

Отздола ми иди едно лудо младо,
сива коньа води, коньа разигрува.
Ох аман, аман, и на коня вели.(х2)

Играй, коньо, играй, и да се наиграш,
яс ке те продадам за мома Катуша.
Ох, аман, аман, за мома Катуша.(х2)

Щом си го дочула мома Катерина,
тихо момък вели: “Коня не продавай!”
Ох аман, аман, коня не продавай!(х2)

“Како твойта коня сегде редум има,
како мома Ката нигде редум нема.”
Ох аман, аман, нигде редум нема.(х2)